A wonderful serenity has taken possession of my entire soul, like these sweet mornings of spring which I enjoy with my whole heart.
I am so happy, my dear friend, so absorbed in the exquisite sense of mere tranquil existence, that I neglect my talents.
I am alone, and feel the charm of existence in this spot, which was created for the bliss of souls like mine. I am so happy, my dear friend, so absorbed in the exquisite sense of mere tranquil existence, that I neglect my talents.
I should be incapable of drawing a single stroke at the present moment; and yet I feel that I never was a greater artist than now.
When, while the lovely valley teems with vapour around me, and the meridian sun strikes the upper surface of the impenetrable foliage of my trees, and but a few stray gleams steal into the inner sanctuary, I throw myself down among the tall grass by the trickling stream; and, as I lie close to the earth, a thousand unknown plants are noticed by me: when I hear the buzz of the little world among the stalks, and grow familiar with the countless indescribable forms of the insects and flies, then I feel the presence of the Almighty, who formed us in his own image, and the breath of that universal love which bears and sustains us, as it floats around us in an eternity of bliss; and then, my friend, when darkness overspreads my eyes, and heaven and earth seem to dwell in my soul and absorb its power, like the form of a beloved mistress, then I often think with longing, Oh, would I could describe these conceptions, could impress upon paper all that is living so full and warm within me, that it might be the mirror of my soul, as my soul is the mirror of the infinite God!
O my friend — but it is too much for my strength — I sink under the weight of the splendour of these visions! A wonderful serenity has taken possession of my entire soul, like these sweet mornings of spring which I enjoy with my whole heart. I am alone, and feel the charm of existence in this spot, which was created for the bliss of souls like mine.
I am so happy, my dear friend, so absorbed in the exquisite sense of mere tranquil existence, that I neglect my talents. I should be incapable of drawing a single stroke at the present moment; and yet I feel that I never was a greater artist than now. When, while the lovely valley teems with vapour around me, and the meridian sun strikes the upper surface of the impenetrable foliage of my trees, and but a few stray gleams steal into the inner sanctuary, I throw myself down among the tall grass by the trickling stream; and, as I lie close to the earth, a thousand unknown plants are noticed by me: when I hear the buzz of the little world among the stalks, and grow familiar with the countless indescribable forms of the insects and
Aan het einde van de 18e eeuw komt het circus voor het eerst naar Nederland. Het maakte deel uit van de attracties op de kermis. De eerste paardenspellen die ons land bereisden op de kermis waren die van Lion Kinsbergen en Peter Magito. Magito was een bejaarde koorddanser die zelfs op schaatsen over het koord liep, hij reisde samen met een groep Amerikaanse paardrijders. De komst van Franconi vanuit Parijs in 1801 beïnvloedde de circuskunst in Nederland enorm.
Magito kan gezien worden als de eerste Nederlandse circusdirecteur. Op hoge leeftijd reisde hij in 1786 al door ons land. Door de samenstelling van zijn programma in 1796 met kunstrijders en acrobaten weten we zeker dat het een vroege circusshow betrof. Magito was toen al dik in de tachtig en het was dus niet verwonderlijk dat in 1798 Lion Kinsbergen zijn tent en materiaal heeft overgenomen. Zie ook: Circus Kinsbergen
Tussen 1790 en 1845 reisden in Nederland de ondernemingen van Lion Kinsbergen, François Blondin, Jean-Baptiste Loisset en de familie Blanus. Zij reisden met houten theatertjes mee met de kermis, vaak met een klokgevel en een balustrade waarop het publiek een voorproefje werd gegeven van hetgeen hen binnen te wachten stond.
De paardenspellen waren enkel op de kermis te zien. Dit bleef zo tot in de laatste decennia van de 19e eeuw toen de kermis werd afgeschaft. Reden hiervoor was de opvatting dat “het volk” opgevoed diende te worden met verantwoord vermaak. De kermis viel hier niet onder.
Het resulteerde erin dat er circusgebouwen verrezen. Veelal tijdelijke houten constructies en ook transportable circusgebouwen, de kiosken. Hierin is het dak een frame van hout en rondom staan houten schotten. Over het frame werd zeildoek als dak gespannen. Andere circussen gingen als snel over op circustenten die compleet van zeildoek waren en sneller en gemakkelijker op te bouwen waren.
De shows van het circus in de 19e eeuw bestonden vooral uit paardennummers. De komedie werd zelfs veelal te paard gepresenteerd. De acrobaten traden wel gewoon op de grond, maar zijn qua kwaliteit helemaal niet te vergelijken met de huidige acrobaten. Men deed van alles wat. Pas later zouden er binnen de acrobatiek specialisaties ontstaat zoals handstand acrobatiek, kracht acrobatiek, cascadeurs, ballopen, ikarische spelen. De opkomst van het Variété in de tweede helft van de 19e-eeuw was vooral verantwoordelijk voor het ontstaan van deze onderverdelingen.
Naast de clownerie, acrobaten en paardenacts werden er ook pantomimes gepresenteerd. Dit waren een soort van toneelstukken waarin ook de dieren meewerkten. Vaak gebaseerd op romantische of mythologische verhalen, sprookjes of Oosterse fantasie werelden.
De eerste wereldoorlog was een ramp voor veel circussen. De artiesten moesten in het leger, paarden werden door het leger in beslag genomen om mee te vechten en kanonnen te trekken, net als olifanten. Roofdieren en zebra’s verhongerden veelal, want de inflatie maakte het voer voor de dieren praktisch onbetaalbaar.
Veel kleine circussen in ons land bloeiden juist helemaal op. Veel concurrentie van andere vormen van entertainment was weggevallen. De grote circussen met buitenlandse artiesten hadden geen programma meer, maar de familiecircussen hadden nog steeds voldoende om te laten zien en reizen “gewoon” door.